அவ அழகு

முக்கால் விழிமூடி

முழுதாக இதழ்குவித்து

தாயின் மார்புதனைதேடிய

மழலைஎன் பரிசம்அழகு

தொப்புள்கொடி அறுத்தும்

தொலைவாய் பிரிந்தும்

உள்ஒளியாகி உயிரன்பினைத் தந்த

அன்னையின் நினைவுகள் ஆகா அழகு

கைவிரல் மடக்கி

கனிவினை பொழிந்து

முதலெழுத் தறிவித்த

நேசறிரீச்சர் ஐயகோ நல்லழகு

மணல் எல்லாம் வீடுகட்டி

தெருவெல்லாம் தாவடிச்சு

நிழல்போல இணைவாளே

என்பள்ளித் தோழியவ அழகு

பதின்ம வயதினில்

பாவாடை கோலத்திலே

அவ படுத்திவிட்ட பாடிருக்கே

அந்த இம்சையே தனியழகு

விழிக்குள் விழிமூடி

இதயத்தில் சுழியோடி

காதலெனும் முத்தெடுத்த

கன்னிப்பொண்ணு அவதேரழகு

உள்ளத்தை உவந்தளித்து

உணர்வுகளால் குளிர்ப்பாட்டி

மணவறையில் மனசிணைத்த

மகராசி அவ பூவழகு

தொடராக இடர்வரினும்

இடராத மனசோடு

துணையாக வருகின்ற

இணையாள் அவ பேரழகு

பாரதியின் கவியழகு

மாக்ஸின் பொருளழகு

வள்ளுவனின் நெறியழகு

காந்தியின் வாழ்வழகு

இசையழகு இயற்கையழகு

இலக்கியமழகு இல்லறமுமழகு

இப்படி எத்தனை அழகு ஆனாலும்

சீசீ அவசரமாய் இதுஎன்ன உலகு?

நன்றி.

நட்புடன்,

அ.பகீரதன்